actie in de tent

Onze eerste dag op Lankawi hebben we een boottocht gedaan naar een bijzonder meer waar zowel zoet als zout water in zit. Er zijn er drie van op de wereld. We gingen voor het eerst deze reis met een speedboot. Wat vond ik dit leuk! Een paar dagen ervoor deden we een hele dag over de afstand die we nu binnen 10 minuten aflegde. We hebben arenden gevoerd en zijn naar een strand gescheurd. Hier in Maleisie zien we voor het eerst deze reis moslims. De boerka is hier een soort van hip onder de jonge vrouwen. Heel vreem om een zwarte boerka op het strand te zien. Vaak loopt er een man aan hun zijde die meestal heel hip gekleed zijn wat een raar contrast is.

Op Lankawi hebben we weer op de scooter het eiland verkent wat weer een mooie toch was. De kaart die we hadden was niet zo duidelijk waardoor we een beetje op de goeie gok naar een strandje en waterval reden. We kwamen uit op een hele mooie kronkelweg midden in de jungle inclusief wilde apen op de weg. Ook kwamen we onderweg langs een hele mooie strakke golfbaan en eindigde we bij een resort. De waterval hebben we deze dag niet kunnen vinden. Daar ben ik de volgende dag met Floor nog even naar toe gereden omdat we de weg zo mooi vonden. We hadden blijkbaar gewoon langs de waterval gerden, er zelfs nog naast stil gestaan, alleen stond er geen bordje waar de waterval op stond aangegeven. Omdat het regenseizoen al over is, was de waterval niet zo groot. Toch konden we de potentie van een mooie waterval erin zien. Bij de waterval was een groep mannen uit Iran die allemaal heel graag met ons op de foto wilde. Ze waren ook niet vies van van een geposeerde foto en selfies. Erg grappig om te zien.
Ons hutje op het eiland was geniaal. Hij stond letterlijk op het strand. We keken uit op de zee, heerlijk achtergrond geluid in je bed! De kamer had wel wat kleine mankementen, maar toen de wc niet meer lekte was het grootste probleem (en de stank) opgelost en was het een top kamer voor een top prijs!

Ik heb ontdenkt dat ik niet bestand ben tegen alle boottochtjes. De oversteek naar Penang was ook even een zware. Maar tegenwoordig zijn we zo getraind in het reizen dat we zodra we een bus/boot/vliegtuig zien de slaapstand aan gaat en zo de reis een stuk sneller gaat.

Op penang hadden we een heel leuk hostel in Georgetown op de Lovelane! Hier kwamen we Jerry, een jongen die we al in het begin van onze reis in Thailand zijn tegen gekomen, weer tegen. Het is nu al zo vaak gebeurd (Thailand, Loas en Maleisie) dat hij een plekje in mijn wbj verdient. We verdenken hem erop dat hij ons achtervolgd.. ;)

In Georgetown hebben we de stad lopend verkent. Er zijn heel veel muurschilderingen van straat artiesten die we allemaal zijn afgegaan. Zo kwamen we in mooie indische en chinese buurtjes terecht. Aan het eind van de dag liepen we nog even een tempeltje binnen. Hier zaten wat mannen te chillen en een biertje te drinken. We werden enthousiast rondgeleid en uitgenodigd om een biertje met ze te drinken. Het waren hindoestanse mannen, een met een mooie gele stip op zijn voorhoofd. We zijn naar een locale bar geweest waar ze goedkoop bier verkochten. Kregen we gewoon een Hollandia biertje. Ik heb ze nog nooit gezien in Nl maar ze worden er toch echt gebrouwen. Smaakte in ieder geval erg goed:)
Het was echt heel leuk om deze locals te leren kennen. Ze hebben ons mee genomen naar een grote foodmarket en ons getrakteerd op allemaal lekkere locale gerechten. Ze waren erg enthousiast, er werden zelfs twee neefjes mee uitgenodigd voor het eten en ze stonden erop dat we nog een drankje gingen drinken in de nieuwe rooftopbar. Dit bleek een super hippe tent te zijn met denk ik ook super hoge prijzen. Er werden meteen drie emmers met bierflesjes in ijs besteld. Een mooie avond.

Dag twee hebben we maar weer is scooters gehuurd voor de verandering. Mijn god wat een verkeer! Overal eenrichtingsverkeer die totaal niet lochisch rond loopt zoals in Nederland. Het was hierdoor erg lastig om uit de stad te komen en de juiste weg te vinden. We hadden wel een kaart maar hier stonden alleen de hoofdwegen vaag op. Niet erg behulpzaam dus. Een vrouw zag ons een beetje om ons heen kijken en heeft ons heel lief een heel stuk voor gereden naar de juiste weg.
We zijn naar de grootste boedistische tempel in Azie gegaan. Dit was ook zeker een grote mooie tempel. Bij een locaal foodmarktje hebben we gegeten en hier de weg gevraagd naar 'the fruitfarm'. Er werden meteen heel wat mensen erbij gehaald die allemaal met elkaar gingen discusseren hoe wij het beste konden rijden. Super lief. Bij de fruitfarm kregen we leuke info over het groeiproces van een aantal fruitsoorten en mochten we na onze toer aanschuiven aan het lopend buffet met heeeeel veel lekker fruit.

Dag drie zijn we naar een botanische tuin gereden. Op de terugweg wilde we graag even bij een park chillen waar een zwembad in zat. Het koste ons een uur om de juiste afslag te nemen. Door het stomme eenrichtingsverkeer en onduidelijke borden hebben we zo'n 5x de afslag gemist en moesten we door het eenrichtingsverkeer een enorme ronde maken om weer op hetzelfde punt terug te komen.
Het park lag in een luxe woonwijk en had een grote speeltuin, sportvelden en inderdaad een zwembad. Het was inmiddels al een beetje laat geworden dus we hielden het bij pootjebaden. Toen we eenmaal een tijdje zaten kwamen er heel wat aapjes kijken. Heel schattig.
Toen we terugliepen naar de scooter kwamen we langs een soort arena waar een aerobicslesje bezig was. Er waren wat opatjes die enthousiast riepen dat we mee mochten doen dus stonden we niet veel later enthousiast mee te dansen.
We moesten onze scooters weer met een volle tank inleveren wat ook nog even een dingetje was. We dachten binnendoor te rijden maar kwamen maar niet op de goede weg door alle eenrichtingswegen. Het bleek ook een stuk lastiger om een weg te herkennen in het donker met veel auto's om je heen, uiteindelijk zijn we even een beetje verwaald geraakt, maar hadden we hierdoor wel een tankstation gevonden en de juiste weg terug.

De laatste dag zijn we per bus naar het national park gereden. Hier hebben we een wandeling naar monkey eiland gedaan. Er waren weinig monkeys, zeg maar geen, maar het was een hele mooie wandeling. Wel zwaar door de enorme hitte. We hadden het erg krap met onze 1.5 liter water want op de terugweg bleek de klim toch iets heftiger te zijndan we in gedachte hadden. Wat kan water toch een luxe zijn.
De cameron highlangs waren de volgende bestemming. Dit ligt in het binnenland van maleisie. Hier hebben we een toer gedaan waarbij we alle hoogtepunten in een keer hebben bezocht. De bekende thee plantages, thee fabriek, een uitzichtpunt, tempel, waterval, aarbeienfabriek, vlinder en reptielen park en het mossyforest wat super mooi was. Een beetje lord of the rings achtig bos met overal mos bedecking, heel sprookjesachtig.

We zijn de volgende dag zelf een van de trekkingen in het plaatsje gaan doen. In de lonelyplanet stond al iets over mensen die vedrwaalde in de bossen. Nou wij snappen helemaal waarom. We hadden ons nog geinformeerd of route 4 makkelijk te doen was. Zou maar een uurtje duren. Goed om mee te beginnen dachten we. We hadden weer is een hele goeie kaart mee....Het begin van de kaart klopte perfect, liepen van route 4 over op route 6. Maar route 6 duurde wel erruugg lang. Op de kaart was het maar een klein stukje. Onderweg twee groepen tegen gekomen die net als ons niet zo goed wisten waar we waren en waar we heen moesten. We hadden allemaal een andere kaart en andere ideen over waar we zaten. We konden niet echt veel kanten op dus maar het stuk wat een soort van op een belopen pad leek gevolgd. Na een lange tocht met klimmen en klouteren kwamen we bij een 'restpoint' die zowaar op mijn kaart stond. De schaalverdeling van mijn kaart klopte gewoon voor geen kant. Ik was uiteindelijk wel degene die gelijk had over de locatie, dit was weer erg goed voor mijn kaartlezers ego:) Uiteindelijk ipv 1 uur 3 uur gewandeld, was wel een mooie wandeling. We hadden alleen niet geleerd van onze vorige wandeling en hadden maar twee flessen water mee genomen die al veel te snel leeg waren. Gelukkig was het wat koeler in het bos en dus beter uit te houden zonder water. Na de wandeling een welverdient biertje in het park gedronken.

Omdat het chinees nieuwjaar was hebben we een heel lekker chinees nieuwjaar menu gescoord met locale gerechten. Omdat het restaurant zo goed was zijn we er de laatste dag weer heen gegaan voor de bekende steamboot. Een pan met soep, wij hadden twee soorten soep, waar je zelf je groenten, vis en vlees in gaar kookt. Erg lekker.

Om in Taman Negara te komen moesten we na een rit in een minivan drie uur per boot de jungle in. Een attractie op zich. Wat kan natuur toch weer mooi zijn. Onderweg nog een stop gemaakt om, met vooral de vrouwlijke inzittende, gebruik te maken van de jungle toilet. Eenmaal bij het dorp samen met Joeri, die bij ons in de minivan zat, een drie daagse jungletoer geboekt.
De jungle ervaring begon dezelfde avond al. De stroom was namelijk uitgavallen. Bleek achteraf door wilde olifanten in de jungle te zijn veroorzaakt. We hebben een restaurant met generator uit gekozen. Deze bleek echter heel veel cicadas rond te hebben vliegen. Deze beestjes lijken een beetje op kakkerlakken, maken een hard zoemend geluid en vliegen blindelings in het rond. Als ze je raken, wat voorkomt want ze knallen overal tegen aan, komt dat best hard aan. s ‘Avonds lagen er heel schattig twee kaarsjes voor onze deur zodat we binnen in de kamer romantisch kaarslicht hadden.

Voor de jungle trekking moesten we alles voor de drie dagen zelf mee sjouwen. Dit begon al met 3x 1.5 liter water. Een per dag wat eigenlijk al krap is. Dan zit eigenlijk je tas al vol, dus we besloten er een in de hand te houden. Daarbij kwamen lange kleren, extra shirtjes, handdoek, bikini, toiletspullen, borden, bekers, noodles en blikjes curry. De matjes en slaapzakken werden op de tas gebonden.Wij dachten, dit worden zuinige maaltijden, nadat we de spullen hadden verdeeld. Maar onze gids Shafi bleek een grote backpack te hebben waar naast een gasstelletje, rijst, groente, noodles en curry blikjes ook heeel veel koekjes zaten:)

We hadden het wel met hem te doen. Zijn tas was door onder andere het gasstelletje echt lood en loodzwaar. Wij hadden het al zwaar met alle waterflessen..De eerste dag begonnen we met het registreren van de spullen die we mee namen het nationalpark in. Klinkt heel goed maar werkt niet zo efficient als ze hierbij niet je tas controleren en vage begrippen gebruiken als aantal plastic items.

Hierna volgde een mooie boottocht van twee uur naar het beginpunt. Onderweg hebben we nog een alligator of lizard zien zwemmen. De trekking op de eerste dag duurde zo een 5 uur. Het was een echt jungle pad, smal met onder, boven en aan de zijkanten bomen. Moesten zelfs over riviertjes heen balanceren via boomstammen. Ik kreeg het voor elkaar om hierbij alleen mijn rechtervoet een paar keer nat te maken tewijl links nog schoon en droog was.

Shafi/ chauf kwam steeds meer los en begon steeds meer mee te kletsen. Hij kon ook best veel nederlandse zinnen. ' lekker ding' en ' lekker kontje' vond hij erg grappig. We hebben geprobeerd om hem pannekoek te leren. Ons stopwoordje deze trip. Maar de pannekoek kan de k aan het eind van een woord niet uitspreken.

Het doel van deze dag was naar de grot lopen waar we zouden overnachten. De beloofde jacuzzie dichtbij de grot bleek een erg klein strominkje te zijn. Hij was goed om de voeten in te koelen en onze waterflessen te vullen voor het eten en thee. We hadden behoorlijk dorst na de lange wandeling en het zuinig drinken van onze 1.5 L fles.
De grot was echt enorm! Zeker een voetbalveld. Er bleef nog een andere groep verderop ook slapen in de grot. Wij hebben gezellig om het kampvuur gezeten en gekookt. Smaakte erg lekker. Waren ook zeer verrast toen sjaf zijn pretpakket uit zijn tas haalde met groente en kruiden. Na het eten het ' thee leuten' aan shaf geintroduceert. Thee met een rook/vuur smaak vind ik best wel lekker. We hebben nog een korte nachtwandeling gemaakt waarbij shafi een vogelspin wist aan te wijzen in een boom. Een hele grote harige spin, best wel vet. s Morgens werden we een beetje beurs wakker van de stenen ondergrond, ik kon niet te lang op een kant liggen anders knelde ik te lang mijn bloedsomloop af. Maar kan wel zeggen dat ik in de jungle in een grot heb geslapen:)

Dag twee hebben we eerst een grot bezocht, hier waren alleen heeel veel vleermuizen waar we niet zo dol op zijn, dus zijn we niet te lang blijven hangen. De tocht duurde maar drie uur dus we zijn rustig opgestaan, weer thee gemaakt en brood geroosterd boven het vuur. s Morgens hoorde we gibbons zingen/ schreeuwen toen we de spin weer gedag gingen zeggen en de afwas in de rivier gingen doen. Onderweg zijn we olifant en miereneters sporen tegen gekomen. Moesten weer veel klimmen en klouteren wat resulteerde in blaren bij Eva en mij. We werden na de wandeling beloond met een grote rivier waar we heerlijk konden afkoelen en waar we onze lunch hebben gemaakt en lekker gelegen hebben. We sliepen deze nacht in een boomhut/vogelhut. We konden vanuit de luiken dieren spotten. Ik heb twee keer heel duidelijk katachtige ogen gezien. Mijn zaklamp was helaas niet vel genoeg om het beest te kunnen zien. Een gids die ook in de hut sliep bleek wel een goeie lamp te hebben. We hebben een civiet cat uitgebreid kunnen bewonderen, hij kwam telkens weer koekeloeren. Heel mooi beest.
We sliepen in houten stapelbedden zonder matras. Ik was s’ morgens zo beurs dat ik op geen een kant meer comfortabel lag. Maar ik kan wel weer zeggen dat ik in een vogelhut heb geslapen;)

De laatste dag was gelukkig een lichte wandeling. Vooral ook omdat we al 3 kilo lichter waren aan water. We hoorde weer apen brullen wat wel het echte jungle gevoel gaf. s ' morgens vroeg kwam er nog een eekhoorntje buurten. Na zo een 1.5 uur lopen kwamen we weer bij de grote rivier uit waar onze bootsman stond te wachten. Hij bracht ons eerst naar het orang asli dorp. Een stam die nog in de jungle leeft. Hier leerde we hoe ze vuur maken en pijltjes om te jagen. Mochten ook zelf schieten met de bamboeblaas.

Weer terug in de boot hebben we een grote lizzard gespot. We zijn bij de canopywalk aangemeerd en hebben de wandeling van 600 meter over de loopbruggen, hangend in de bomen, gelopen. Helaas hebben we geen mooie vogels gespot die er zouden moeten zitten. Hierna was de toer eigenlijk over maar omdat sjaf het wel gezellig met ons vond, zijn we met zijn allen naar een soort strandje aan de rivier gelopen waar we hebben gezwommen en geluncht. Wat kunnen noodles uit een zakje lekker zijn met een beetje liefde van sjaf en een beetje kruiden van maggie. In het water op een rots een wilde wandelende tak gespot, dus toch weer aardig wat dieren gespot gedurende de trip.

s ‘Avonds uiteten geweest met zijn allen en met de groep backpackers die met vrienden van shaf op pad zouden gaan op het strand bij een kampvuur een biertje op de goede afloop gedronken. We waren allemaal erg opgelucht dat we niet gebeten waren door rare insecten ed. Floor en eva hadden een bloedzuiger op zich maar hadden dit voordat hij kon bijten al opgemerkt. Omdat het al lange tijd droog was waren er bijna geen bloedzuigers, erg fijn.

In melaka zijn we maar 2 nachtjes geweest. Een schattig stadje wat vroeger van Nederland is geweest. Er staat nog een stadhuis en kerkje in nederlandse stijl.

Onze volgende bestemming was Singapore. Wat een welkom hadden wij in dit land!!

We hebben het al zoo vaak gehad over hoe veel rare verkeerssituaties we al mee gemaakt hebben, dat we ons leven al een paar keer in handen hebben gelegd van apatische debielen en uitgerekend in de meest luxe bus, met 3 brede stoelen over de hele breedte van de bus, over de luxte snelweg, gingen naar een westerse stad, kregen we net over de grens ons eerste ongeluk..

We remde ineens heel hard waarna er een harde knal was. We schoten naar voren in onze stoel en kwamen tot stilstand. We wisten even niet zo goed wat we moesten doen en wat er nou gebeurd was. Toen we uit het andere raam keken zagen we dat we een personenauto hadden geraakt. Het leek er ook op of er een plas bloed bij het portier lag. We besloten om uit de bus te stappen en kijken of we iets konden doen. We zijn tenslotte vier verpleegkundige.

Beide inzittende mannen waren zelf uit de auto gekomen. Het plasje bleek olie van de auto te zijn. Ik heb denk ik nog nooit een auto zo in elkaar gedeukt gezien. De hele voorkant lag open en was vervormd. De onderkant van onze bus ook.

Een oudere man zat gehurkt en gaf wat bloed op. Hebben hem in stabiele zijligging gelegd en hem in de gaten gehouden tot de ambu kwam. Hij had in iedergeval geen uitwendig letsel. Zijn zoon ook niet echt, die hebben we vooral geprobeerd te kalmeren. Die verkeerde zich in shock, net als onze chauffeur een beetje. We hebben gedaan wat we konden op dat moment. Andere mensen uit de bus kwamen voor ons het chinees van de oude man in het engels vertalen en andere regelde het verkeerd, we stonden namelijk op een soort kruising. Toch mooi hoe je dan ineens gaat samenwerken.

Het duurde voor ons erg lang voor de ambu kwam. Ann droeg heel netjes onze bevindingen over maar het leek hen weinig te interreseren. Ze gingen heeel sloom te werk wat voor ons heel frustrerend was maar we hebben ze vooral hun gang van zaken laten doen. Toen ze de man lieten staan om op de brancard te stappen vielen onze monden echt open van gekkigheid. Wij kennen toch een hele andere manier van eerste hulp verlenen, regel een is iemand niet te veel bewegen/ verplaatsen. De zoon van de man werd hierna verteld om op de politie te wachten. Toen was ik bijna naar de broeder toe gelopen om even een hartig woordje met hem te spreken. Deze man was niet eens onderzocht en was als bestuurder misschien nog wel harder geraakt. Hij werd gelukkig gewoon mee genomen.

Hierna was het wachten op de politie. Je zou denken dat die zo aanwezig zijn in een westerse kleine stad. Het duurde zeker een uur! De sleepwagen was zelfs eerder.
Toen ze er eenmaal waren gebeurde er lange tijd helemaal niks. Stonden er een beetje met hun mobiel. Uiteindelijk hebben twee getuigen uit de bus hun nummer af gegeven en zijn we in een andere bus gestapt. De personenauto heeft waarschijnlijk door rood gereden.

Eenmaal bij het busstation hebben mannen uit de bus ons de weg naar de metro geleid. Gek dat je dan ineens een verbond samen hebt.
In Singapore hebben we sinds lange tijd weer is in de metro gezeten. Deze zijn super hip zonder bestuurder alles gaat automatisch en het is er brandschoon. De hele stad eigenlijk inclusief de mensen. Vrouwen lopen in nette jurkjes op hakke gehezen met een laag make'up rond. Echt iedereen zag er verzorgd uit.

We zijn de eerste avond little india ingelopen. Hier waren echt duizende mannen op straat. Het deed ons denken aan koninginnendag in Amsterdam. Het blijkt dat de mannen elke zondag op straat meeten omdat dit de enige vrije dag in de week is. Verder storten ze geld naar hun familieleden die vaak in het buitenland wonen. We zijn met de metro naar een botanische tuin gegaan waar we heerlijk hebben gepicknickt met stokbrood en belegjes. Wat kan dat toch lekker zijn. Daarna zijn we naar Maya bay gegaan waar een groot park is met s ‘avonds een lichtshow op muziek.

De volgende dag zijn we de hele dag wezen shoppen. Er zijn echt overal shoppingsmalls. Maar dan ook echt overal en enorm grote. Het was behoorlijk inhouden met de beperkte ruimte in de backpack. Die avond hebben we ons even netjes aangekleed voor de rooftopbar. Dit was maar goed ook, we waren in ons kloffie niet binnen gekomen denk ik. Het uitzicht was weer geniaal net zoals de avond. We hebben weer heel wat vrienden gemaakt.

De dag erna hebben we een brake dag bij het hostel gehouden en ben ik met Floor lekker naar de bioscoop gegaan. Gister was alweer dag 140 op de 14e van 2014. We zijn we naar Kuala Lumpur gevlogen. Over een paar dagen gaan we alweer naar onze laatste bestemming.