PADI is binnen!

In Sihanoukville zijn we behoorlijk lang blijven plakken. We zijn naar het eiland Kog Rong gegaan. Hier viel het strand op het eerste gezicht nogal tegen, het was erg vies en klein. Dit bleek achteraf van de tyfooon in de filipijnen te komen. Aan de andere kant van het eiland lag long beach, dat zou veel mooier zijn en te belopen..
Dit bleek een hike toch van een uur waar we soms op handen en voeten op en van rotsen af daalde, soms hangend aan touwen en bomen. Uiteindelijk was het de klim zeker waard. We kwamen aan bij een perfect strand. Wit zand, helder blauw water, 7 km lang strand en max 20 mensen op het strand:) Hier heerlijk genoten en terug lekker een bootje gepakt.

Floor is met Marije op Koh ong achtergebleven en ik ben met Ann en Eva terug gegaan naar Sihanoukville voor onze PADI/duikbrevet. Dit bestond uit eerst twee dagen halve dagen in het zwembad voor het oefenen van skills en 's middags theorie. Ja ja we moesten zowaar in de boeken! werden zelfs 's avond aan de studie gezet. Na onze theorie toets gehaald te hebben zijn we twee dagen op zee gegaan. We zaten op de boot met al een ervaren groepje duikers inlc gids, en met Daniel, onze pool en zijn vriendin Anne, die helaas was afgehaakt bij het duiken en ging snorkelen. Hele gezellige groep. De eerste twee duiken hebben vooral skills geoefend onder water. Dag twee gingen we naar een mooier rif, hier hebben we kunnen genieten van heeeeel veel mooie vissen, in alle kleuren en maten. Ook was er al wat mooi rif, dit wordt in andere landen nog mooier:) Al met al een coole ervaring, heb nu al zin on onze volgende duiken!
We zijn nog een paar dagen plakken in Sihanoukville, deze opgevuld met heel veel lekker eten, massage's, strand en een markt.

Daarna ben ik met Eva en Ann naar Vietnam gegaan. Floor blijft in Cambodja met Marije en wacht op haar vriend die eind november komt. We zien elkaar misschien in vietnam halverwege, iig op het vliegveld naar de filipijnen (als dat allemaal kan met de tyfoon).
Wat een overgang Ho Chi Min. Dit keer eindelijk een schone grote stad, er werd zowaar vuilnis opgehaald, goede wegen, beetje parkjes hier en daar. Maar vooral overal, maar dan ook overal scooters!!! Er wonen ongeveer 9 miljoen mensen in deze stad, en denk dat 75% een scooter bezit. Gelukkig zijn er niet zo veel auto's want dat zou nooit passen. Bij een rondwandeling door de stad sprak een mannetje ons aan. Hij wilde ons wel de stad laten zien per scooter. Eerst vertrouwde we het niet helemaal, maar hij had heel slim een dagboekje waarin verschillende toeristen hun ervaring met hem hadden beschreven. Hij heeft ons toen naar een locale chinese markt gebracht en daarna hebben onder het genot van een locaal bierte onderhandeld over een prijs voor een tour voor de volgende dag naar de loopgraven.
Hij heeft ons samen met twee vrienden de hele dag rond gereden. Als je eenmaal deel uitmaakt van het verkeer zie je nog meer chaos. Aan alle kanten halen scooters elkaar in, iedereen toetert, tussendoor rijden er ook nog eens auto's, er komen geregeld spookrijders je tegemoet, auto's worden midden op de weg gerepareerd of uitgelaten, tussendoor proberen er mensen over te steken en rijden er ook af en toe fietsers op hun dooie gemak. We waren erg blij dat we het eind van de dag heel terugkwamen.

De loopgraven waren erg indrukwekkend. De vietnamezen hebben in de oorlog tegen Amerika hele gangpaden van kilometers lang onder de grond gegraven, op 3 levels diep, met zelfs hele dorpen onder de grond. Op deze manier waren ze de amerikanen, die meer middelen en materialen hadden, toch te slim af. De amerikanen konden ze niet vinden.
In HCM zijn we verder nog naar een locale markt gegaan en hebben we wat leuke armbandjes, shirtjes ed. gescoord. We hebben geleerd dat als je de straat wil oversteken je langzaam moet doorlopen, vooral niet gaan stil staan! Iedereen in het verkeer beweegd op een rustig tempo, zo doende kan iedereen langs elkaar heen manuvreren.

Na HCM zijn we naar Hanoi gevlogen. Hier hebben we door de stad rondgelopen en daarbij de literatuur tempel bezocht. Hier krijgen vietnamezen hun diploma uitgereikt. Overal studenten in klederdracht en opgetut, heel leuk om te zien. Hebben verder op advies van ons hotel twee keer super lekker locaal gegeten.
S avonds hebben we de nachttrein naar Sapa gepakt. Het ligt zo'n 1500 meter in de bergen en heeft de welbekende rijst terrassen. We hebben super veel geluk gehad met het weer, het was er heel erg mistig en regenachtig, maar de dagen dat wij er waren scheen zowaar de zon!
We hadden onze prive gids Baben en werden tevens begeleid door 4 locale vrouwtjes in klederdracht. Ze waren ongeveer de helft van onze lengte, maar hielpen ons wel mooi wat stijle/ modderige paadjes af. Werden heel schattig bij de hand genomen. Ze hebben ons de hele weg vergezeld, om ons uiteindelijk bij hun dorp wat spullen te verkopen. Eva en ik konden het niet laten en hebben een klein tasje gekocht. We sliepen de eerste nacht in een homestay, best wel een mooie. Hebben eerst met wat kinderen op het schoolplein gespeeld, daarna heerlijke warme chocolademerk gedronken. Het was, doordat we zo hoog zaten, best wel koud. Ons wintermomentje hebben we dus al gehad:) 's avonds met de mensen van onze homestay gegeten, gezongen en ze ezelen geleerd, wat ze geweldig vonden.
Dag twee moest Eva helaas afhalen wegens een verwikte enkel. Het was maar goed dat ze niet mee was gegaan want het wat een behoorlijk pittige tocht. We liepen wat stijler de bergen op, zelfs over rijst terassen, wat best wel gevaarlijk was. De rand waar we op liepen was erg smal, achter ons was modder/water en voor ons een gat van een meter. We moesten ook balancerend die treden (van ruim een meter) beklimen, waren toen erg blij met de hand van onze gids. Verder was ik ook erg blij met het mooie weer want de weg was al erg glad en smal. Gelukkig konden we af en toe de hand van een locaal kindje of onze gids pakken.
Terug bij Eva liepen we als een kreupele oma's maar het was wel echt super mooi!!
Dag erop zijn we naar een hele grote locale markt gegaan. We moesten hier wel 3 uur voor in de bus zitten. Op de markt waren verschillende locale groepen, allemaal in hun eigen klederdracht. Was een kleurrijke bedoeling. De markt was echt enorm! Werden kleren, eten, maar ook veel dieren verkocht en geruild. Hier is het trouwens ook mandarijenen seizoen, ze zijn heerlijk!!

Terug in Hanoi hebben we een vrouwen museum bezocht en beetje rond gedwaald. Vervolgens zijn we naar Halong Bay gegaan. Dit is weer een wereldwonder qua natuur. Het zijn allemaal rotsen/bergen in de zee, heel mooi! We zijn twee dagen gegaan met een overnachting op een boot. De eerste dag hebben we, helaas samen met 1000 andere toeristen, een hele grote grot, van ongeveer een kilometer, bezocht. Daarna nog, weer gezellig met alle andere toeristen, een eiland met uitzichtpunt. Gelukkig was de spierpijn wat afgezakt want we moesten een klim maken van zo'n 400 treden voor de top. Boevenaan wel heel mooi wijds uitzicht. Het was helaas wel wat mistig, maar gelukkig wel droog. Daarna hebben we vooral op onze party bood gechild en s avonds met zijn alle drankspelletjes gedaan, altijd leuk.
Dag twee al om half 8 gewekt voor ontbijt, daarna in een kano gestapt. Dit was best wel mooi, je zit dan toch een stukje dichter bij de natuur. Hebben naar een floating village en een grot gevaren. Daarna moesten we al weer terug varen. Er was nu wat dichtere mist, maar dat maakte het ook wel beetje spookachtig, de efteling muziek op de achtergrond maakte het plaatje compleet. Terug op het land begon het te regenen, dus we waren erg blij dat we maar twee dagen geboekt hadden.

's Avonds meteen in de nachtbus gestapt naar Hue. Hier aangekomen regende het met pijpenstelen. Wij bikkels hebben nog wel even de toerist uitgehangen. Zijn naar een aantal tombes gegaan. Best wel mooi en statig. Mijn paraplu was alleen lek en het regende zo hard dat onze broeken zijk nat werden. Aan het eind van de dag waren we doorweekt. Toen waren we ook nog eens onze chauffer kwijt.. Toen hebben we uiteindeijk een taxi weten te vinden die ons terug bracht. ' denken in oplossingen' zeggen we maar.

Vanmiddag gaan we naar Hoi an, hopen dat het hier wat beter is, zo niet zakken we nog iets meer af, daar schijnt de zon. Met zon ziet alles er toch een stuk vrolijker uit :)